Muzeum Drogownictwa w Szczucinie

Historia placówki sięga 1982 roku, kiedy to powstała jako Izba Pamięci. Z biegiem lat, w miarę pozyskiwania nowych eksponatów, zyskała na znaczeniu i w maju 1992 roku została wpisana do rejestru zabytków decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Od momentu swojego powstania muzeum działa w strukturach GDDKiA, przyjmując od 2005 roku oficjalną nazwę Zespołu Historii Drogownictwa, chociaż potocznie wciąż jest znane jako Muzeum Drogownictwa.

Placówka oferuje zwiedzającym dwie główne ekspozycje. Pierwsza z nich, zewnętrzna, pozwala na spacer wśród historycznych maszyn i urządzeń, które niegdyś służyły pracownikom drogownictwa. Druga ekspozycja, wewnętrzna, prezentuje bogaty zbiór eksponatów związanych z budową i utrzymaniem dróg oraz mostów. Wśród nich można zobaczyć nie tylko dokumenty i odznaczenia, ale także różnorodne scenki z figurkami ludzkimi w naturalnych rozmiarach, które przybliżają sposób pracy przy budowach.

Muzeum regularnie organizuje także wystawy czasowe, co sprawia, że oferta jest ciągle urozmaicana. Warto również zaznaczyć, że placówka gromadzi pamiątki związane z budownictwem drogowym, co czyni ją cennym miejscem dla miłośników historii transportu.

Obok budynku muzeum znajduje się skansen maszyn drogowych, który zbudowano w formie spiralnej alejki o długości około 1,5 km. Ta unikalna alejka wykonana z kostki brukowej zawiera oryginalne elementy dróg, takie jak krawężniki i przepusty. Wzdłuż niej rozmieszczonych jest ponad 30 stanowisk, które prezentują różne drogi z różnych okresów, począwszy od drogi kreteńskiej aż po współczesne rozwiązania.

Na tych historycznych nawierzchniach znajdują się maszyny oraz urządzenia drogowe, takie jak walce (spalinowe, parowe, ciągnione). Ekspozycje obejmują także kotły, kruszarki, pługi oraz niecodzienne ciągniki, takie jak te typu Mazur. Dla miłośników historii kolei, interesującym elementem jest skład kolejki ze zlikwidowanej cegielni w Szczucinie z lokomotywą WLs40. Budynek muzeum oraz skansen połączone są mostem Baileya o długości 51 m, co dodaje całej architekturze niepowtarzalnego charakteru.

Panorama muzeum, które rozciąga się na ponad 2 hektary, otoczona jest malowniczym lasem mieszanym, co tworzy idealne warunki do odpoczynku oraz eksploracji świata drogownictwa.